In het Engels heet het zo mooi closure, afsluiting klinkt toch wat gewoner, dat kan ook slaan op een gaslek of een beschadigd weggedeelte. Het een plaatsje geven kan nog net, maar ik vraag me dan altijd onmiddellijk af waar dat plaatsje is: in je hoofd, in je gevoel of als een Boeddhabeeld in de […]
Auteur: Stephan
Na een loopbaan in het mbo, waarvan de laatste tien jaar als docent Nederlands, begon ik thuis het schrijven te missen. Geen formele e-mails meer, geen rapporten, geen brieven. Voor 2015 nam ik mij daarom voor een dagboek bij te houden; dit heb ik tot 18 januari volgehouden. Zoveel gebeurt er nu ook weer niet in mijn leven.
Een half jaar later kwam ik de #WOT tegen...
Over ziek zijn (6): Fruitmand
Waar is hij gebleven, de fruitmand voor de zieke? Is hij tegelijkertijd met de afname van het aantal zelfstandige groenteboeren verdwenen, verdrongen door de versafdeling van de supermarkt? Zo’n mand was de ultieme bevestiging van het ziek zijn, waarin naast medicijnen vooral vitamine C verbetering moest brengen. Een platte rieten schaal of een kartonnen bak […]
Over ziek zijn (5): Medicijnen en hulpmiddelen
Of er een aanleiding voor was, weet ik niet, maar opeens kwam mijn opa uit Harlingen bij ons in Dordrecht logeren. Dat wekte verbazing, want opa was erg honkvast- daarin lijk ik vast op hem – en verliet zelden zijn comfortabele fauteuil tussen de kachel en het raam, met uitzicht op zijn kleine wereld. Ik […]
Reacties