Kleinzoon heeft het een beetje moeilijk. Zijn moeder is hoogzwanger en hij voelt haarfijn aan dat er iets te gebeuren staat. Hij weet dat mama een baby’tje in haar buik heeft, en geeft de bolle buik ook regelmatig liefdevolle kusjes. Papa heeft voor hem op zolder een nieuwe kamer gemaakt, met een groot bed en een bak op wieltjes voor al zijn speelgoed. Maar zijn oude babykamer is hij kwijt, het veilige bed met de spijltjes heeft hij moeten afstaan. Gelukkig mag hij zijn kroeldekentje houden en ook Max, de pluche hond, blijft bij hem op zolder. Dat weet hij nu zeker, want hij heeft samen met mama voor broertje een nieuw kroelbeestje gekocht.

Papa is aan het werk, en om mama even rust te geven ga ik mijn grote vriend halen om samen naar Rotterdam te gaan. Een beetje afleiding kan kleinzoon zelf ook wel gebruiken, en omdat hij op dit moment een grote fan is van het openbaar vervoer, gaan we met de bus en de metro. Bij de bushalte gaat hij geduldig op het bankje zitten wachten, maar als de bus gearriveerd is, holt hij naar achteren om daar op zijn troon plaats te nemen. Hij praat en vraagt honderduit. Van iedere andere bus, die wij tegenkomen, vraagt hij de eindbestemming, zodat ik nog goed moet opletten ook. Hij heeft inmiddels al geconstateerd dat haltes bij een bus horen en dat de metro stations heeft, en ik moet de naam van iedere door de buschauffeur omgeroepen halte voor hem herhalen. Hij proeft de namen en spreekt ze aandachtig uit, alleen halte Van Ostadelaan is hem te lang. Rare naam, hè, opa?

Waar het een halfjaar geleden nog station Springkussen, station Snoeperijen en natuurlijk station Poep was, kent hij nu alle stations bij naam. Capelsebrug is zijn favoriet en wanneer de bus daar aankomt, zegt hij mij nadrukkelijk dat ik niet moet vergeten uit te checken. Pas aan het einde van de middag kom ik erachter, met de I-Pad op schoot en kleinzoon naast me, dat hij deze wijsheid van Varkentje Rund heeft, zijn nieuwe ontdekking op YouTube. Uit de bus gestapt eist hij mijn OV-chipkaart op en loodst ons bekwaam door het poortje van het metrostation. Natuurlijk wil hij boven aan de roltrap ook weten waar de metro naar toe gaat en hoeveel stations wij blijven zitten. Vijf? Zes? Op het perron vraagt hij nog even wat kikkers eten en hoe een brug heet, waar auto’s onderdoor rijden. Dat viaduct is makkelijk, maar wat eten kikkers eigenlijk? Opa wordt gered door de aankomst van de metro naar Schiedam Centrum.

Joker ~ 1) Bepaalde speelkaart 2) Drieënvijftigste speelkaart 3) Extra speelkaart 4) Figuur in het kaartspel 5) Grappenmaker 6) Kaart 7) Kaartterm 8) Leukerd 9) Nar 10) Narrenfiguur 11) Overscharige kaart 12) Paljas 13) Passepartoutkaart 14) Potsenmaker 15) Ridicule speelkaart 16) Schalk 17) Speciale speelkaart 18) Speelkaart 19) Wildcard

Wanneer wij bij metrostation Beurs weer bovengronds komen, wacht hem een nieuwe verrassing. Op de Coolsingel rijden de trams af en aan, en na een kwartiertje ken ik de namen van alle eindpunten uit mijn hoofd. Waar gaat die tram naartoe, opa? En die? En hij zegt mij na: De Esch, Beverwaard, Marconiplein, Woudhoek. Maar zijn honger naar kennis is hiermee nog niet gestild. Waarom is die tram rood? Kan de metro ook op tramrails rijden? Als je onder de metro doorrijdt, is dat dan ook een viaduct? Gelukkig brengen de roltrappen bij de Koopgoot hem even op andere gedachten, en wil hij alleen nog weten wat nou nou betekent. Eenmaal beneden begint hij opeens te vertellen dat de jongere broer van zijn vader vroeger een Ajax-pyjama had. Gek hè? Het is duidelijk, naast mij loopt een driejarige Feyenoord-supporter, die de clubliefde thuis met de paplepel ingegoten krijgt. Geruststellend vertelt hij, dat ik wel gewoon naar Amsterdam mag, als ik maar niet naar het Ajax-stadion ga. Dat doen alleen mafklappers. En dat ben jij niet, hè opa?

Weer terug op Capelsebrug moet ik hem uitleggen, dat er op de eerste bus wel Krimpen aan den IJssel staat, maar dat het toch niet de goede bus is: er staat een ander nummer op. Tot mijn verbazing behoeft hij geen verdere uitleg, want verkeerd is voor hem blijkbaar verkeerd en bovendien wil hij weten waarom een meeuw wit is. Blijkbaar gaan zijn gedachten ook weer huiswaarts, want plotseling zegt hij tegen me: Vroeger was ik ook een baby’tje, hè?

Bij oma thuisgekomen wil hij nog even met de plastic trein spelen, en vraagt of opa hier ook een viaduct bij kan maken. Dat kan opa inmiddels met zijn ogen dicht, en wanneer ik met mijn knieën op de grond de rails van de Duplo-trein in elkaar klik, vraagt hij opeens: Opa, wat is een joker? Omdat ik voor vandaag door mijn antwoorden heen ben, pak ik een spel kaarten uit de la en laat hem de joker zien. Aandachtig bestudeert hij de speelkaart en zegt na een tijdje: Opa, dat is geen joker, dat is een rare mijnheer uit Amsterdam.

#WOT: betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verschijnt er een woord waarover je iets kunt schrijven, vloggen of ploggen. Laat daar een link achter naar je eigen blog.