Mijn opa was blij met zijn AOW-uitkering. Zijn hele leven had hij zich zorgen gemaakt over de oude dag, want als rooms-katholieke kleine zelfstandige, met een slagerij en negen kinderen, zat rentenieren er niet in. Iedere week betaalde hij één gulden vijfentwintig ouderdomsrente en hij zag wel in dat hij daar later niet veel mee kon doen. Jaloers was hij op het dikke pensioen van ambtenaren en hij wilde dan ook het liefst dat zijn zoons in overheidsdienst zouden gaan.

Gelukkig maakte de AOW veel goed en heeft opa nog jaren in zijn stoel naast de kachel gezellig een gematteerde bolknak kunnen roken. Op zijn verjaardag kwamen kinderen en kleinkinderen aan met een doos sigaren, die in de hoek van de schoorsteenmantel opgestapeld werden, en opa nam de tijd tot zijn volgende verjaardag om die meter rookwaar weg te paffen. De goede zorgen van een inwonende ongehuwde dochter maakten zijn vangnet compleet.

Financieel gezien hadden mijn ouders het in hun laatste jaren goed. Door de optelsom van AOW en ambtenarenpensioen, gecombineerd met de spaarzaamheid van mijn moeder en het kostgeld van mijn inwonende broer, konden zij er goed van leven. Toch had ik niet met hen willen ruilen, want de handicap van mijn broer maakte hun mooie gelijkvloerse woning tot een gouden kooi. De laatste jaren van hun leven werden bepaald door de vraag of er na hun overlijden nog wel gezorgd zou worden voor mijn broer.

Heel lang heb ik gedacht dat ik zijn vangnet moest worden, dat ik iets terug moest doen uit dankbaarheid dat ik wèl kon lopen en dat ik die erfelijke spierziekte niet met mij meedroeg. Het werd ronduit beklemmend toen mijn vader mij na de dood van mijn moeder vroeg, hoe ik het zou vinden om in de bungalow te wonen. Mijn antwoord moet hem en mijn broer geschokt hebben, al lieten ze dit niet merken: Ik zal jullie nooit in de steek laten, maar ik kom hier natuurlijk niet wonen. Mijn broer heeft mij hierna de rug toegekeerd, ik was blijkbaar niet meer van nut voor hem.

Vangnet ~ 1) Beveiliging onder een trapeze 2) Bodemvoorziening voor uitkeringen 3) Buil 4) Circuswerktuig 5) Dassenet 6) Het kan een val breken 7) Reddingsmiddel 8) Redmiddel 9) Slagnet 10) Sociale omgeving 11) Soort net 12) Springnet 13) Vanggaren 14) Vangwerktuig 15) Vissersgerei

Opgegroeid in de verzorgingsstaat-in-opbouw heb ik me lange tijd niet druk gemaakt over mijn pensioen. De premie, die op mijn loon werd ingehouden, vond ik soms wel wat hoog en regelmatig had ik dat geld heel goed kunnen gebruiken in het hier en nu. Maar ik had geen keuze en dat is achteraf gezien maar goed ook. Het zou opgegaan zijn aan luxe, die de tand des tijds vast niet doorstaan had.

Twee iets oudere collega’s betreurden het einde van de VUT en namen regelmatig de tijd om samen even de site van pensioenfonds ABP te bekijken, om zichzelf ervan te overtuigen dat het aanvragen van hun prepensioen er die maand nog niet in zat. Als je gevoelig bent voor cijfers is dat moment ook lastig om vast te stellen, want langer doorwerken betekent altijd een hoger pensioen. Ze deden me omgekeerd evenredig denken aan mevrouw Lauwereyssen uit Lijmen/Het been van Willem Elsschot, die zich honderdduizend exemplaren van het frauduleuze Wereldtijdschrift liet aansmeren, omdat de prijs per exemplaar voor haar doorslaggevend was. En die is bij meer exemplaren natuurlijk altijd lager.

Toen het moment van uitstappen dan toch aanbrak, was de ene collega na een jaar weer aan het werk. De andere collega was blijkbaar niet zo erg gezond meer, want hij heeft nog geen zes jaar van zijn pensioen kunnen genieten.

Gelukkig ben ik geen cijferfetisjist en ik ben nu alweer drie jaar geleden gestopt met werken. Het bevalt prima. Vervelen doe ik mij niet en ik heb me er allang bij neergelegd dat ik waarschijnlijk nooit in San Francisco kom, en dat mijn volgende auto geen Mercedes is. Het is alleen jammer dat de discussie over het pensioenstelsel mij te vaak onrustig maakt. Staatssecretaris Jette Kleinsma van de Partij van de Arbeid noemt mijn pensioen gemeenschapsgeld en laadt daarmee de verdenking op zich ermee aan de haal te willen gaan. Henk Krol van 50Plus stelt me gerust als hij het heeft over uitgesteld loon, waar ik recht op heb.

Ik ben benieuwd welk vierjarenplan er na de vakantie uit Den Haag gaat komen, maar dat ik dit van Gerrit Zalm moet horen stelt me niet gerust. Ik heb nog altijd het vage vermoeden dat mijn pensioenonzekerheid begonnen is toen hij lachend de eerste euro’s uit de muur trok om vervolgens bij ABN-AMRO de belangen van de Nederlandse bevolking in te wisselen voor die van aandeelhouders en bonusgerechtigden.

VVD of Partij van de Arbeid stemmen deed ik toch al niet, maar bij de laatste verkiezingen is het ook geen 50Plus geworden. Ik wil niet blind zijn voor de maatschappelijke werkelijkheid van mijn kinderen, die allemaal hard werken om een goed leven te hebben en voor wie de zekerheid van een rustige oude dag nog ver weg is. Mijn pensioen mag in ieder geval niet hun woekerpolis worden.

#WOT: betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verschijnt er een woord waarover je iets kunt schrijven, vloggen of ploggen. Laat daar een link achter naar je eigen blog.