#WOT 33: Zwoel
De temperatuur in de woonkamer is inmiddels opgelopen tot 29,5 graden en dit lijkt mij een goed moment om de gemeentelijke brief over de warmtesafari eens aandachtig door te nemen.
Een thermograaf heeft namelijk een warmtefoto van ons huis gemaakt en in de brief kan ik het rapport met de warmtefoto vinden, naast een gratis en vrijblijvend isolatieadvies. Volgens de wethouder duurzaamheid gaat veel warmte uit woningen namelijk onnodig verloren via daken, ramen en gevels en door warmteverlies tegen te gaan kan ik als bewoner geld besparen op de energierekening en meer wooncomfort ervaren.
De warmtefoto is afgelopen 17 maart genomen en laat in kleuren zien waar de woning warmte verliest, waarmee mogelijkheden tot isolatie inzichtelijk gemaakt worden. De verschillende kleuren geven temperatuurverschillen weer en witte rechthoeken geven aan op welke plaatsen er mogelijk teveel warmteverlies optreedt.
Roodgedrukte woningonderdelen vragen om extra aandacht, maar die zijn er blijkbaar niet. Wel wordt geconstateerd dat er afwijkingen in en rond het kozijn van onze erker zijn en dat de voordeur matig isoleert, net zoals het glas van het wc-raampje. Het rapport concludeert dat in onze woning weinig tot geen onnodig warmteverlies plaatsvindt en dat extra isolatie slechts een beperkte energiebesparing zal opleveren.
Gelukkig hoef ik het rapport dus niet kosteloos te gaan bespreken met de adviseur van ons lokale energieloket.
Zwoel = 1) drukkend 2) vochtig warm 3) doordrenkt van zinnelijkheid
Dat zou ook wel een beetje vreemd zijn, want twee jaar geleden heb ik me via hetzelfde loket ingeschreven voor een inkoopactie vloer- en spouwmuurisolatie en met 160 andere particuliere woningeigenaren een maximale korting op beide binnengehaald. Een isolatietechnisch bedrijf heeft de spouwmuur volgespoten met schuimparels en in de kruipruimte onder de woning het vochtige zand afgedekt met een hoogwaardig plastic zeil, waarboven een vernuftige constructie van thermoskussens is aangebracht.
Waar ik geen rekening mee heb gehouden, en wat ik ook in geen enkele wervende brochure of televisiespot ben tegengekomen, is dat ons huis niet in ieder seizoen zit te wachten op optimale isolatie. Nergens las ik iets over het veranderende wooncomfort in de zomer, nu ons huis de binnenkomende zonnewarmte net zo makkelijk vasthoudt als de gasgestookte winterwarmte.
In de huiskamer ligt een record van dertig graden inmiddels binnen handbereik met als gevolg dat een deel van de energiebesparing wordt weggeblazen door de nieuwe ventilator, die overdag diensten draait in de huiskamer en ’s avonds meeverhuist naar de slaapkamer.
Want onze nachten zijn allang niet zwoel meer en al helemaal niet doordrenkt van zinnelijkheid. Ze zijn zweterig en klam. Ramen staan tegen elkaar open en het geluid van de stille ventilator maakt dat ik onrustig droom, examens moet overdoen of in winkels sta waar niets meer te koop is.
Elke nacht om een uur of vier zie ik mijn vrouw verhuizen naar een kleine kamer aan de overkant, waar een nachtelijk briesje een beetje verkoeling brengt en het tegen de ochtend beter uit te houden is. Ik draai me nog maar een keertje om, besluit om de ventilator echt het zwijgen op te leggen en wordt drie uur later wakker in de wetenschap dat ik weer door zo’n warme dag heen moet zien te komen.
Gelukkig word ik gered door mijn hang naar routine, want beneden moet het zonnescherm uitgedraaid worden en ik kan deze discipline niet negeren. Warmte of niet, ik heb zin in een kop koffie en terwijl ik gewoontegetrouw naar het ochtendjournaal kijk, realiseer ik me dat ik echt helemaal niets te klagen heb.
Ik woon niet in Beiroet, niet in de Haagse Schilderswijk en ook niet in Utrecht, in Kanaleneiland of Overvecht. Ik hoef niet in een vakantiefile te staan en ben geen Tweede Kamerlid dat voor de hoofdelijke stemming de vergaderzaal uit moet vluchten. Ik ben geen democraat in Wit-Rusland en ik hoef niet per post op Joe Biden te stemmen.
Ook ben ik geen pizzabakker of kok die straks in een hete keuken moet koken, en al helemaal geen wegwerker, die in een plakkerig geel hesje vòòr zaterdagmiddag vier uur klaar moet zijn met het asfalteren van de grote kruising alhier.
Nee, ik ben gewoon iemand die met niets omhanden door de volgende verhitte dag heen moet zien te komen, en ik neem me voor dat flegmatiek en met flair te doen. Vandaag heb ik mijn eigen warmtesafari en mezelf isoleren van koude drukte lijkt me een goed begin.
#WOT betekent Write on Thursday. Iedere donderdag publiceert alimolenaar.nl een woord waar je over mee kunt schrijven. Je kunt op ieder moment instappen.