Het begon met een radio, met een afstemmingsschaal vol exotische plaatsnamen en een groen oog, waarvan ik het nut tot op de dag van vandaag niet doorgrond. Op die radio kon je een bandrecorder aansluiten, en dat was hard nodig, want veel muziek werd er voor de jeugd niet uitgezonden. Dan kon je tenminste dat, wat er wel was, opnemen en eindeloos afspelen.

Begin jaren zestig verhuisden wij naar een nieuwbouwwijk met een winkelcentrum. Geen winkelstraat of straat met winkels meer, nee, een vierkant plein met een ruim assortiment middenstand, waaronder twee supermarkten en een cafetaria. En natuurlijk een radio- en televisiewinkel, die ook singles en langspeelplaten verkocht. Het wandmeubel met radio en bandrecorder verhuisde mee en Sinterklaas bracht ons dat jaar een platenspeler.

Voor fl. 3,95 kon je bij Radio Cohen een singletje kopen en dat zo vaak als je maar wilde afspelen. In ieder geval, zo vaak als je ouders dat toestonden, want de pick-up stond natuurlijk in de huiskamer. Eigenlijk had mijn vader gelijk toen hij gekscherend zei dat ik weer voor het Beatles-altaar geknield lag. Het kopen en beluisteren van een singletje was bijna een rituele handeling.

Jeugdsentiment in optima forma: op de pas ingevoerde vrije zaterdag voor het laatste ontbrekende kwartje kijken of er nog lege flessen ingeleverd konden worden. Dan naar de platenzaak, waar de rekken met singletjes mij als de Lorelei toezongen, om een uur later met verse buit en kloppend hart weer thuis te komen.

Onweerstaanbaar ~ 1) Aantrekkelijk 2) Bekoorlijk 3) Charmant 4) Irresistibel 5) Verleidelijk 6) Zeer verleidelijk

Toen Hans Breukhoven zijn muzikale winkelketen van de hand deed, verdween hier op het dorpse winkelcentrum de laatste muziekwinkel. Het zaterdagmiddagse gevoel van even naar de platenzaak (OK, cd-winkel) om te kijken of er nog iets leuks tussen staat, werd een onvervulbaar verlangen.

Vandaar dat ik, als ik in de stad ben, enorm last heb van uitgestelde behoeftebevrediging, waardoor ik geen cd-winkel voorbij kom. Er broeit een onweerstaanbare drang om even naar binnen te stappen en de voorraad te checken. Een kwartier later stap ik met een plastic tasje als gefixte muzikale junk tevreden weer naar buiten. En zo staat in mijn kast dus muzikale voldoening uit veel Nederlandse steden, maar ook uit Antwerpen, Hamburg, Narbonne, Barcelona, Dublin, Liverpool, Londen en Bournemouth. Ik ben nu al benieuwd wat Florence en Rome straks gaan opleveren.

Het zou stoer zijn om te kunnen zeggen dat mijn eerste singletje I feel fine van de Beatles was: Beatles-fan van het eerste uur. Dat is helaas niet zo, het was pas de derde. Op de eerste plaats staat Het Vlooiencircus van het Cocktail Trio.

Soms is de waarheid onweerstaanbaar, maar soms ook onuitstaanbaar.

#WOT: betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verschijnt er een woord waarover je iets kunt schrijven, vloggen of ploggen. Laat een link achter naar je eigen blog onder het woord van die week zodat iedereen mee kan lezen.

De #WOT is bedacht door Karin Ramaker. Daarna is het overgenomen door Irene van Putten, vervolgens door Hendrik-Jan de Wit en nu dus door Martha Pelkman.