Bovenstaande foto is genomen in Harlingen, in juli 1954. Mijn ouders hadden zich opgegeven voor de zeezwemtocht van twee kilometer, die er sinds 1946 jaarlijks georganiseerd wordt. Tenminste, als het weer het toelaat. In de wandelwagen ben ik op weg naar de zeedijk, waar de zwemtocht, die begint bij een kade in de haven, eindigt bij het zeezwembad.

Al sinds mijn tiende ben ik lid van een zwemvereniging, maar bij iedere medaille of vaantje, waar ik mee thuiskwam, refereerde mijn vader aan die tocht en zei dat mijn prestatie daar niet aan kon tippen. Het echte zwemmen gebeurde daar in die havenplaats aan de Waddenzee. Hij zei nog net niet dat zwemmen in zo’n Sportfondsenbad eigenlijk voor watjes was.

Toen ik in 1970 met een vriend op vakantie was op Vlieland, werd de zeezwemtocht juist in die week georganiseerd. We stapten op de boot naar Harlingen en bewezen dat chloorzwemmers ook in zout water konden zwemmen. Echt zwaar was het niet eens, we waren jong, zaten op wedstrijdzwemmen en waterpolo en trainden twee keer in de week.

Eindelijk dacht ik de medaille te hebben, waarmee ik mijn vader de mond kon snoeren. Maar omdat de weersomstandigheden in 1954 veel slechter waren geweest dan ik 1974 – op de foto zie ik toch echt mijn zomers blote armpjes en beentjes – heb ik de tocht vier jaar later nogmaals gezwommen. Mijn vader heb ik er daarna niet meer over gehoord.

Zwemmen doe ik nog steeds, het heet nu trimzwemmen. Iedere woensdagavond zwem ik in een vijfentwintigmeterbad zo’n zestig tot zeventig banen, waarmee ik toch een beetje in de buurt van die legendarische twee kilometer kom. Het kriebelde al een paar jaar: zou ik die twee kilometer nog eens wagen? Of zou ik tegen een nieuwe grens aan lopen? Want inmiddels ben ik driemaal zo oud als tijdens mijn laatste tocht en mijn jeugdige enthousiasme heeft plaatsgemaakt voor bijna bejaarde bedachtzaamheid. Neem je wel je reddingsvest mee, opa? grapte iemand nog.

Grenzen ~ 1) Afperking 2) Afpaling 3) Afscheiding 4) Afscheidingslijn 5) Begrenzing 6) Buitenrand 7) Begrensde tijdruimte 8) Beperking 9) Denkbeeldige lijn 10) Demarcatielijn 11) Drempel 12) Denkbeeldige lijn die twee gebieden scheidt 13) Deellijn (crypt.) 14) Einde 15) Gemeentegebied 16) Grenslijn 17) Grenswaarde 18) Kant 19) Kust 20) Landgrens 21)

Toen het trimzwemmen met vakantie ging, besloot ik door te gaan. De sportschool, die ik bezoek – ik realiseer me dat ik nu wel een heel erg sportief beeld van mijzelf neerzet – heeft een klein zwembad, vooral in trek bij aquajoggende dames en leszwemmende kleuters. Ik begon banen te maken, nou ja, baantjes van vijftien meter. Twintig achter elkaar, veertig achter elkaar, honderd achter elkaar: om aan de twee kilometer te komen moest ik honderdvierendertig baantjes halen. Ik schrapte de korte pauzes, wisselde de borstcrawl niet meer af met rugcrawl of schoolslag en zwom door. Honderdveertig banen, want ik houd van ronde getallen.

Ik werd duizelig van de keerpunten en besloot naar het echte zwembad te gaan: tachtig banen borstcrawl, zonder pauze. De badmeester riep mij naar de kant, want ik was irritant bezig. De twee aan twee schoolzwemmende dames, diep in gesprek en hun kapsels nog helemaal droog, stoorden zich aan mijn stoerdoenerij en ik moest mijn baantjes langs de kant gaan trekken.

Daar zwommen dan weer twee dames, die niet zo ver van de kant durfden, zodat het slalommen een beetje bleef. Bij ieder keerpunt schatte ik in wanneer ik een beweging naar rechts moest maken om hen te ontwijken, maar na een baan of tien begrepen de dames het. Zij gingen zelf opzij en ik kon lekker doorzwemmen. Na veertig minuten was ik klaar en legde uit, waarom ik dit allemaal deed. Gelukkig toonden zij begrip.

Morgen is het dan zover: de grijze Waddenzee roept. Vanmiddag begin ik aan mijn laatste training: even de zwemspieren laten weten wat zij morgen moeten doen, en voor de rest houd ik mijn gemak. Dit heb ik niet zelf verzonnen, want mijn schoonzoon is sportinstructeur en heeft al tweemaal de marathon gelopen. Een gediplomeerde ervaringsdeskundige in lange afstanden, zeg maar. In training moet je driekwart van de afstand afleggen, de rest doe je op karakter.

De totale afstand heb ik nu zo’n vijf keer trainend afgelegd, zodat het morgen een strijd wordt tussen de zee en mijn karakter. Ik heb zin in deze uitdaging en zal blij zijn als het achter de rug is. En als ik het haal, draag ik mijn medaille op aan mijn vader.

#WOT: betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verschijnt er een woord waarover je iets kunt schrijven, vloggen of ploggen. Laat een link achter naar je eigen blog onder het woord van die week zodat iedereen mee kan lezen.

De #WOT is bedacht door Karin Ramaker. Daarna is het overgenomen door Irene van Putten, vervolgens door Hendrik-Jan de Wit en nu dus door Martha Pelkman.