Papa, zal ik management kiezen of Spaans? vroeg mijn dochter, toen ze in de bovenbouw van de middelbare school een keuzevak moest kiezen. En ik weet nog steeds niet zeker of mijn advies nu de beste, dan wel de slechtste raad geweest is, die ik haar ooit heb gegeven. Ik zou Spaans kiezen. Een managementcursus kun je altijd nog volgen, maar met een taal kun je het beste zo vroeg mogelijk beginnen.

Ik heb het geweten. De Spaanse taal beviel haar zo goed, dat deze ook in haar vervolgopleiding favoriet bleef. Een semester in het buitenland studeren? Uiteraard werd het Spanje. Samen met andere ouders stonden wij op een zonnige dag in september, in de schaduw van het Rotterdamse Groothandelsgebouw, afscheid te nemen van onze dochters, die voor het eerst het ouderlijk huis verlieten. Moeders met tranen in hun ogen, vaders met ingehouden trots. Daar gingen ze, onze dappere dochters, in een bus van Eurolines de toekomst tegemoet.

Natuurlijk kwam ze weer terug, maar het zou thuis nooit meer hetzelfde worden. Ze had haar vrijheid gevonden, plus een Spaanse vriend. Natuurlijk dachten papa en mama dat deze liefde wel over zou gaan. We hoopten dat het een bevlieging was, waar tijd en afstand snel een einde aan zouden maken. Niet dus, de liefde werd alleen maar sterker en er brak een periode aan met hoge telefoonrekeningen en onrustig en heen-en-weer vliegen. Pas het einddiploma maakte een einde aan het jarenlange ida y vuelta, en gediplomeerd vertrok onze dochter naar Spanje. Ditmaal voorgoed. Nog jaren daarna miste ik haar appelgroene Kipling-rugtas, wanneer ik een schoolmeisje met een blonde paardenstaart over de Algerabrug zag fietsen. Nog steeds denk ik, als ik langs het gebouw van de Hogeschool Rotterdam rijd: Deze school heeft mijn dochter naar Spanje ontvoerd.

 Dapper ~ 1) Braaf 2) Boud 3) Bluf 4) Driest 5) Eerlijk 6) Fiks 7) Flink 8) Fier 9) Ferm 10) Geducht 11) Heroïsch 12) Heroïek 13) Heldhaftig 14) Kloek 15) Kordaat 16) Krachtig 17) Kranig 18) Koen 19) Krijgshaftig 20) Moedig 21) Moresterk 22) Manmoedig 23) Mannelijk 24) Manhaftig 25) Niet bevreesd 26) Onverdroten 27) Onbevreesd 28) Onbeschroomd 29) Onbeducht

De aankomsthal van het vliegveld van Barcelona ruikt naar een mix van schoonmaak en vanille, een inmiddels vertrouwde geur. Zoals gewoonlijk hebben we afgesproken bij het dikke paard van Botero, het niet te missen standbeeld. Maar als de schuifdeuren opengaan, staan ze al op ons te wachten: dochter, schoonzoon en kleinzoon. We begroeten elkaar hartelijk, geven zoenen en complimenten en bewonderen onze Spaanse kleinzoon. Aanstaande zaterdag wordt hij gedoopt, natuurlijk in een katholieke kerk. Glimlachend bezie ik de ironie: als katholieke jongen ging ik met mijn vriendin mee naar de protestantse kerk, en nu keert mijn kleinzoon weer terug naar de moederkerk. Zijn moeder had ik vier jaar geleden al naar het altaar gebracht.

In onze bagage zitten inmiddels geen onmisbare Hollandse producten meer. De boodschappenlijst werd per jaar kleiner, omdat onze dochter niet in Spanje wilde integreren met de rug naar haar moederland toe. Ook hier hebben ze kaas en lekkere koekjes. En als je geen nasikruiden kunt krijgen, maak je toch gewoon paella? Gelukkig hoeven we die zware potten chicken tonight ook niet meer mee te sjouwen. Dropjes, die nemen we nog wel mee, maar inmiddels voor onze schoonzoon.

Als mensen horen, dat wij een dochter hebben, die in Barcelona woont, is de reactie steevast: O wat leuk. Jullie gaan daar zeker vaak op vakantie naar toe? Na zoveel jaar antwoord ik gewoon: Ja, natuurlijk, wat dacht je? Ik leg niet meer uit, dat haar huis niet tegenover Parc Güell staat, dat ze geen appartement heeft aan het strand in Barceloneta. Ik probeer niet meer duidelijk te maken dat zij en haar man gewoon moeten werken, en dat het iedere keer weer een kleine puzzel is, om in elkaars agenda een paar vrije dagen te vinden.

Hoe vaak zijn we nu al in Barcelona geweest? De huizen van Gaudí hebben we meerdere malen bezocht, ook die in de buitenwijken. We zagen de rij met wachtende Chinese of Japanse toeristen aan de voordeur langer worden en zijn blij dat wij al geweest zijn. De vogels in hun kooitjes op de Ramblas hebben plaats gemaakt voor ijskraampjes. Ieder jaar verkopen de souvenirstalletjes nieuwe koelkastmagneten en zijn er weer minder ansichtkaarten met foto’s van Sneeuwvlokje, zodat de herinnering aan de geliefde albino gorilla langzaam vervaagt. Iedere keer gaan we weer de stad in, en steeds vaker om Barcelona te zien veranderen. Wat voorlopig blijft is het kopje americano op het aluminium terras van Café Zurich, met uitzicht op de duiven en de ballons van Plaça de Catalunya. En natuurlijk moeten we af en toe naar de Sagrada Familia, om te kijken of de bouwvakkers al klaar zijn.

Onze koffers staan al onder aan de trap, als kleinzoon aan de handen van zijn moeder naar beneden komt. Met een trotse blik stapt hij dapper de treden af en schatert het uit, als opa door de spijlen van de trap kiekeboe doet. Ik voel de afscheidstranen, waarvan ik dacht dat de gewenning ze gedroogd had, weer opkomen. Daarom vertel ik mensen ook niet meer, dat een bezoek aan Barcelona soms niét leuk is, omdat er iedere keer weer een afscheid volgt.

#WOT: betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verschijnt er een woord waarover je iets kunt schrijven, vloggen of ploggen. Laat een link achter naar je eigen blog onder het woord van die week zodat iedereen mee kan lezen.

De #WOT is bedacht door Karin Ramaker. Daarna is het overgenomen door Irene van Putten, vervolgens door Hendrik-Jan de Wit en nu dus door Martha Pelkman.