Geschiedenis stond nog op het rapport als vaderlandse geschiedenis. De hunebedbouwers hadden graven in Drenthe achtergelaten, de Romeinen noemden Katwijk Lugdunum Batavorum en Claudius Civilis was de leider van de Bataafse opstand. Geschiedenis was vooral stampwerk, want voor het onthouden van de lange lijst Middeleeuwse graven van Holland tussen 900 en 1300 was zelfs een nationaal ezelsbruggetje verzonnen: Dikkie Dikkie Aarnout, Dikkie Dikkie Flo, Dikkie Flo, Dikkie Flo, Dikkie Ada, Willem Flo, Willem Flo. Hierbij stond Dikkie voor Dirk en Flo voor Floris, uiteraard.

Aan de Tachtigjarige Oorlog leek ook in de geschiedenisles geen einde te komen, al was de strijd van protestantse Nederlanders tegen de Spanjaarden op een katholieke jongensschool toch een lastig verhaal. De Beeldenstorm, waarbij onze heiligenbeelden het moesten ontgelden, was geen trots begin van de onafhankelijkheid van ons land. Maar het schrikbewind van de ijzeren hertog van Alva, met zijn Raad van Beroerten en de beruchte Tiende Penning, deed ook katholieke schooljongens zich achter Willem van Oranje scharen.

Van les tot les sleepte de oorlog zich voort, van de watergeuzen bij Den Briel via de Mookerheide naar de pacificatie van Gent. Met de Unies van Utrecht en Atrecht was de oorlog pas tien jaar oud en zou het keerpunt bij de slag bij Nieuwpoort – in 1600, inderdaad – nog twintig jaar op zich laten wachten. De vrede van Munster was nog helemaal niet in zicht, maar wij waren inmiddels wel toe aan het speelkwartier.

Nederland ~ 1) Deel van de Benelux 2) Deel van Europa 3) Deel van het koninkrijk der Nederlanden 4) Europees koninkrijk 5) Europees land 6) Holland 7) Kikkerland 8) Koninkrijk in Europa 9) Laagland 10) Land 11) Land aan de Maas 12) Land aan de Rijn 13) Land in Europa 14) Lidstaat van de Europese Unie 15) Lidstaat van de NAVO

Terwijl de vaderlandse geschiedenis zich via de pruikentijd voortsleepte richting Napoleon, schreef ik mijn naam en adres voorin mijn plakboek met vogelplaatjes en voegde aan Markettenweg 16, Dordrecht, mijn inzicht in de moderne tijd toe: Nederland, Benelux, E.E.G., Europa, Wereld, Heelal. Naoorlogse wijken kregen nog wel de namen van zeehelden en schilders uit de Gouden Eeuw mee, maar ook Joseph Luns, altijd weer onze minister van Buitenlandse zaken, kon niet verhinderen dat Nederlands Nieuw-Guinea verloren ging.

In de Indische buurt werd de Borneostraat niet omgedoopt tot Kalimantanstraat en de Celebesstraat werd niet de Sulawesistraat, maar de wereldorde was aan het veranderen en Laurens Janszoon Coster, Anthonie van Leeuwenhoek of Groen van Prinsterer konden niet verhinderen dat Nederland mee veranderde.

Nog steeds stroomde de Rijn bij Lobith ons land binnen en lag bij Vaals het Drielandenpunt, maar de rotonde bij Oudenrijn kon de verkeersdrukte niet meer aan en werd omgebouwd tot een heus klaverblad. Het Witte Huis in Rotterdam was jarenlang het hoogste kantoorgebouw van Nederland, maar is nu met een hoogte van 43 meter nauwelijks meer zichtbaar in de skyline van Rotterdam.

De aardappel kreeg concurrentie van rijst en pasta, Scheveningen moest het opnemen tegen de Costa Brava en kamperen op de Veluwe werd steeds vaker een huisje in de Dordogne. In plaats van een kwartier per week is het nu iedere dag Tijd voor Teenagers, en ik vraag me af of er voor de woonwagen van Pipo de Clown nog een standplaats te vinden is op één van de 260 locaties in ons land. Als hij geluk heeft, kan Swiebertje vanavond terecht in een nachtopvang voor dak- en thuislozen, want het hooi van de hooiberg zit nu in zwarte plastic balen.  En bij Saartje kan hij ook niet meer terecht, want zij is haar eigen bed & breakfast begonnen.

Nederland is dus definitief veranderd en blijft veranderen. Vaderlandse geschiedenis is algemene geschiedenis geworden en daarmee zijn wij niet langer het middelpunt van het verleden, of we dat nu leuk vinden of niet.

Natuurlijk heb ook ik momenten waarop ik even terugverlang naar mijn oude vaderland. Waar een zakje patat tien cent kostte, we konden stoepranden omdat er nog maar één auto in de straat stond en waar een reis naar opa en oma in Friesland een wereldreis was. Voor het gemak filtert mijn melancholisch verlangen dan maar even alle ongewenste de aspecten weg: levertraan voor het slapen gaan, ijsbloemen op het raam en lauwe melk bij het ontbijt. Verjaardagen vol blauwe sigarettenrook, Willy Alberti op de radio en een klein glaasje verdunlimonade.

Maar ook koloniale situaties in Suriname, handelingsonbekwaamheid van vrouwen, softenonbaby’s en het KZ-syndroom. Politiek zonder parlementaire enquêtes en vrouwelijke ministers, vooral gedragen door gezagsgetrouwe kiezers binnen de eigen zuil. Steekpenningen voor Prins Bernhard, paspoortcontroles en wisselkantoren aan de Duitse grens en botersmokkel in Zeeuw-Vlaanderen.

Over twee weken wordt op NPO Radio 5 de Evergreen Top 1000 uitgezonden, samengesteld door de luisteraars. Inmiddels is bekend dat voor de derde maal achtereen Het dorp van Wim Sonneveld bovenaan de lijst prijkt. Het tuinpad van mijn vader en slagerij J. van der Ven zijn wat mij betreft daar beter op hun plaats dan in uiterst rechtse partijprogramma’s en politieke redevoeringen. Reactionaire politiek heeft nog nooit de toekomst kunnen tegenhouden, die bereikt Nederland toch wel. Of we dat nu leuk vinden of niet.

WOT betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verschijnt er een woord waarover je iets kunt schrijven, vloggen of ploggen. Laat  bij Martha een link achter naar je eigen blog.