In mijn drang naar perfectionisme en volledigheid maak ik graag lijstjes. Ik houd van orde, sta niet graag voor verrassingen en zo’n geschreven overzicht is daarbij een onmisbare hulp.

Natuurlijk heb ik een standaard-boodschappenlijst, zelfs afgestemd op de paden in de supermarkt, en in deze coronatijd stelt dit mij in staat om zo veilig mogelijk te winkelen: ik maak geen meter te veel. Het is ook voordelig, want ik doe niet aan impulsinkopen. Als het niet op mijn lijstje staat, komt het niet in de winkelwagen.

Kamperen is ook zoiets. Natuurlijk mocht op de Franse camping niets ontbreken, dus was inpakken vooral goed nadenken en wegens ruimtegebrek in de kofferbak ook altijd goed positioneren. Een inpaklijst was hierbij onontbeerlijk. Dit praktische hulpmiddel werd ieder jaar na afloop van de vakantie weer aangepast, omdat kamperen toch ook altijd een wedstrijdje in handigheid is. Wat was overbodig gebleken, wat had ik gemist, waar zag ik nog verbetering?

Natuurlijk heb ik de lijst met kampeerspullen digitaal, en in mijn laptop staan nog veel meer tabellen en overzichten. Onze hele familiegeschiedenis is chronologisch georganiseerd in een database, de map Fotoalbum is een lijst op zich, ingedeeld naar jaar en naar kind. Mijn blogs staan er keurig geordend bij elkaar en van mijn zeefdrukken, tekeningen en schilderijen heb ik een genummerd overzicht dat teruggaat tot 1995.

Maar muziek spant wel de kroon. Ik heb lijstjes bewaard van de muziek, die bij de begrafenissen van mijn ouders en mijn zus gedraaid is. Ik koester de Top-50, die ik samen met een vriend maakte voor onze vijftigste verjaardag en er is een overzicht te vinden van mijn nominaties voor de Top-2000, zodat ik niet ieder jaar opnieuw het wiel hoef uit te vinden.

Even terzijde: als dankbetuiging aan George Kooymans vind ik dat Radar love van de Golden Earring dit jaar op de eerste plaats van die Top-2000 moet komen. Het nummer stond afgelopen december op 33, dus dat moet mogelijk zijn. Doen jullie mee?

Daarnaast heb ik bijvoorbeeld een alfabetisch overzicht van de hitlijsten van de Muziek Expres tussen 1958 en 1965, het jaar waarin de eerste Top-40 van Radio Veronica verscheen, met I feel fine van de Beatles op één. Zonder die lijst had ik nooit Pretty blue eyes van Steve Lawrence kunnen downloaden, een nummer waarvan de klanken jarenlang in mijn hoofd gespeeld hebben, maar waarvan ik de titel en uitvoerende niet paraat had. Mooier wordt jeugdsentiment niet.

Lijstje: 1) kleine tabel 2) opsomming 3) catalogus 4) formulier 5) index 6) kader 7 ) houten rand

In navolging van een artikelenserie in het dagblad Trouw ben ik begonnen aan mijn eigen lijst met levenslessen, die ik tot tien wil beperken. Het is net als twintig jaar geleden met mijn kampeerspullen: regelmatig overleg ik met mijzelf of er iets overbodigs tussen staat en of er een belangrijke les aan toegevoegd kan worden. Ik ben tenslotte pas bij acht. Door lockdown en avondklok geholpen aan een zee van tijd, heb ik twee van mijn lessen teruggebracht tot één, en een nieuwe in de lijst op kunnen nemen.

Mensen die het hardst huilen, hebben niet per sé het meeste verdriet, heb ik ondergebracht bij wat waarschijnlijk mijn belangrijkste levensles is: Schijn bedriegt, oftewel: Niets is wat het lijkt. Achter deze les schuilt natuurlijk een wereld aan opvoeding, verbazing en ook boosheid, en misschien is het mijn eigen variant op de beroemde uitspraak van Descartes: Ik twijfel, dus ik besta. Het heeft mij gelukkig niet tot complotdenker gemaakt, want  één van mijn andere levenslessen is: Trek niet aan dode paarden. Dat heb ik in het verleden te lang volgehouden.

Over de lijstjes van mijn verzamelwoede heb ik het dan nog niet gehad. In de laatste postzegelcatalogus, die ik in 1994 aanschafte, heb ik met een markeerstift keurig alle zegels uit mijn verzameling aangegeven. Die verzameling neemt een meter boekenkast in beslag en eigenlijk weet ik niet goed wat ik er nog mee moet. Ik heb onlangs een paar albums aan mijn oudste kleinzoon laten zien en hij was oprecht verbaasd dat je zoiets kon verzamelen en zo lang kon bewaren. Zijn eigen album met dierenplaatjes van Freek Vonk ligt allang weer in de prullenbak.

Van al mijn singles, elpees, cd’s en muziek-dvd’s heb ik overzichten en ik denk dat het plezier in het maken ervan heeft gezeten, want ik heb er daarna nooit meer iets mee gedaan. Ik wentelde mezelf in mijn eigen bezit en de afgelopen tijd dringt het steeds verder tot mij door dat het allemaal wel erg veel is.

Verzamelen kan gevaarlijk zijn is mijn nieuwste levensles en dit inzicht heeft me doen besluiten eens flink te gaan ruimen. Ik ben bang dat de boekenkast op zolder er ook aan moet gaan geloven, want die oude, vergeelde en stoffige paperbacks ga ik toch nooit meer herlezen. Het kan geen toeval zijn dat ook Van oude mensen de dingen die voorbijgaan van Louis Couperus ertussen staat.

Verderop in de straat woont een echtpaar dat de negentigjarige leeftijd dicht genaderd is. Toen ik ze laatst sprak en vroeg of zelfstandig wonen nog wel ging, antwoordden ze dat ze beslist nog niet naar een appartement konden, omdat daar te weinig ruimte was voor al hun spullen. Ik ga de komende weken bewijzen dat ik straks voor welke verhuizing dan ook klaar ben, terwijl ik ondertussen lekker hier blijf wonen. Mijn to-do-list zit al in mijn hoofd.

#WOT betekent Write on Thursday. Iedere donderdag publiceert alimolenaar.nl een woord waar je over mee kunt schrijven. Je kunt op ieder moment instappen.