Het is maandagochtend en langzaam komt het zonlicht door de gordijnen. Buiten heb ik al vuilnisbakken rammelend voorbij horen rollen, er zijn auto’s gestart en weggereden, buurkinderen zijn door klasgenoten opgehaald en zijn per fiets onderweg naar school. De gemiddelde leeftijd van de buurt is in twee uur tijd omhooggeschoten en voor de achterblijvende gepensioneerden wordt het tijd om op te staan. Eén van hen ben ik en ik vraag me af, terwijl ik nog zonder bril de wazige slaapkamer inkijk, hoe vandaag er uit gaat zien. Ik probeer me het blad van de agenda voor deze week voor de geest te halen en weet tegelijkertijd dat er niets dwingends instaat, niet voor vandaag en ook niet voor de komende dagen. Een zee van tijd, terwijl de dagen rustig voortkabbelen.

Mijn vrijheid wil ik niet door verveling in laten halen, maar het begint me toch wel op te vallen dat ik steeds vaker de televisie aanzet. Het aantal programma’s dat ik graag wil zien lijkt toe te nemen en ik vraag me af of dat aan die programma’s ligt, of dat ik al snel tevreden ben met het aanbod. Ik sus mezelf door mijn gedrag toe te schrijven aan de heersende beeldcultuur en houd mezelf voor dat ik hierin gewoon met mijn tijd meega, en dat dit juist goed is. Opnieuw neem ik me voor niet zo streng voor mezelf te zijn, mijn veeleisende geest af en toe te negeren en gewoon te durven genieten.

Want dat genieten gaat bij mij niet helemaal vanzelf. In de wisselwerking tussen karakter en opvoeding is een behoefte aan controle geslopen, die een remmende werking op mijn spontaniteit heeft. Als ik er eerst een paar dagen over na moet denken of ik wel op een zonnig terras wil zitten, is de kans groot dat het inmiddels is gaan regenen en heb ik een gelegenheid om te gaan genieten voorbij laten gaan. Wat ik dan toch ook weer niet zo erg vind, want ik houd niet zo van drukte.

Werken ~ 1) Aan de gang zijn 2) Aan staan 3) Ageren 4) Arbeid verrichten 5) Arbeiden 6) Beïnvloeden 7) Bewegen 8) Bezig zijn met werk 9) Dienst doen 10) Doen 11) Een rol vervullen 12) Functioneren 13) Handelen 14) Klussen 15) Leven 16) Manipuleren 17) Opereren 18) Optreden 19) Plaats in Vlaanderen 20) Plaats in West-Vlaanderen 21) Procederen 22) Smeren

Is genieten dan toch vooral een collectieve bezigheid en dus het domein van extraverte mensen? Staat ondeelbaar genot daarmee maatschappelijk minder in aanzien? Als dat zo is, moet ik blij zijn met de sociale media, want zij stellen mij in staat mijn omgeving deelgenoot te maken van wat mijn kleine hersentjes interessant, mooi of leuk vinden. Zodat ik toch aansluiting vind bij de mensen om me heen.

Schilderde Rembrandt voor zijn plezier, moest er gewoon brood op de plank komen of ligt het antwoord daar ergens tussenin? Waren sommige van zijn werken gewoon een verplicht nummer en beleefde hij meer plezier aan zijn zelfportretten of aan de tekeningen die hij op straat maakte? Hoeveel zou Vincent van Gogh genoten hebben van het schilderen van het portret van Paul Gauguin of van zijn zelfportret met verbonden oor? In ieder geval lijkt het erop dat musea voor deze schilders zijn geworden wat Facebook en Instagram voor mij zijn: de brug tussen individuele creativiteit en collectief genieten.

Want collectief genieten is het, dat museumbezoek. Dat merk je vooral als je met je Museumjaarkaart in de hand in de grijze golf voor het museum staat, wanneer je binnen niet de gelegenheid krijgt langer dan 29 seconden naar een schilderij te kijken. Want er gaat altijd wel iemand voor je staan, om een foto van het kunstwerk of van zichzelf te maken, om deze vervolgens te posten. In dit opzicht benijd ik de leden van de koninklijke familie, die onder deskundige begeleiding in alle rust een tentoonstelling kunnen bezoeken en voor hun informatie niet afhankelijk zijn van een audiotour.

Net zoals ik jaloers was op Diederik van Vleuten, die op een maandag in Florence, als de Galleria degli Uffizi voor het gewone publiek gesloten is, in zijn eentje voor het laatste werk van Leonardo da Vinci mag staan. Als tegenprestatie moet hij dit moment natuurlijk wel delen met televisiekijkend Nederland, want ook de Renaissance nemen wij graag op in onze beeldcultuur. Wat mij dan weer in staat stelt de televisie aan te zetten en te genieten van de kunstwerken van anderen, zodat ook deze cirkel weer rond is.

Het is dinsdagochtend en de geluiden van de straat vermengen zich met het getik van regendruppels op het slaapkamerraam. Beneden op tafel ligt de tekening waaraan ik gisteren begonnen ben en ik denk na over welk kleurenschema mijn dag op gaat fleuren. In alle vrijheid kan ik uit tientallen kleuren en honderden kleurencombinaties kiezen en ik weet zeker dat mij dat nooit gaat vervelen. Vandaag gaat genieten vanzelf.

WOT betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verschijnt er een woord waarover je iets kunt schrijven, vloggen of ploggen. Laat bij Martha een link achter naar je eigen blog.