Zou dat rapport dan toch gelijk hebben? Het psychologisch onderzoek, dat aanwijzingen vond voor trekken in mijn persoonlijkheid, die doen denken aan een stoornis in het autistisch spectrum? Jarenlang heb ik meer de nadruk gelegd op die andere zin uit het verslag, waarin ik naar voren kom als iemand die in aanleg zeer weinig extravert is. Of ik stelde ik mezelf gerust met de gedachte, dat sommigen uit zijn gedrag en teksten menen te kunnen concluderen dat ook John Lennon een goed functionerende autist was. Je kunt wat mij betreft in slechter gezelschap verkeren.

Het is dinsdagochtend en het koninklijk paar komt naar onze streek. Vol verbazing zie ik een gedeelte van mijn woonplaats oranje kleuren. Leerlingen van basisscholen hebben vrij gekregen en het lijkt wel koningsdag zonder rommelmarkt.  Ruim van tevoren heeft de gemeente aangegeven waar en wanneer de publieksmomenten zullen zijn, de korte ogenblikken waarop onderdanen hun vorst en vorstin mogen begroeten. Op WNL zie ik dat de eerste oranjeklanten zich in alle vroegte al op het plein voor het gemeentehuis verzameld hebben, met op hun hoofd een oranje hoedje en in hun hand een vlaggetje. Ik begrijp daar niets van, al die mensen met hun oranjegevoel en liefde voor het koningshuis. We leven toch in een democratie? Die ochtend heb ik nauwelijks in contact met de wereld om mij heen en voel ik me autistischer dan ooit.

Sprookjes ~ 1) Bedacht verhaal 2) Bedenksel 3) Berijmd verhaal 4) Epiek 5) Fabel 6) Fabeltje 7) Fictie 8) Gefantaseerd verhaal 9) Gefantaseerde vertelling 10) Idylle 11) Legende 12) Leugen 13) Literair genre 14) Onwaarheid 15) Onwaarschijnlijk verhaal 16) Overgeleverd verhaal 17) Overlevering 18) Spreukje 19) Sprookjesverhaal 20) Verdicht dierenverhaal

Bij mijn schoonmoeder lag het blad Vorsten Vandaag prominent in de huiskamer. Af en toe bladerde ik erin, in een poging de aantrekkingskracht van blauw bloed te begrijpen. Dat is niet gelukt, want ik zag foto’s van mensen met een adellijke titel, die in het beste geval niets te vertellen hadden in een democratisch land, en in het slechtste geval dictator waren onder de titel van keizer, sjah, emir, kalief, grootvizier, koning of prins. Ik las hoe vervelend het leven voor ex-keizerin Farah Dibah was, nadat zij als gevolg van de Iraanse revolutie haar land had moeten verlaten. Arme koning Idris, de eerste en laatste koning van Libië, die tot 1983 in ballingschap in Egypte moest leven. En natuurlijk waren er veel foto’s van onze eigen koninklijke familie, op werkbezoek in de West, op vakantie in de sneeuw of aan boord van de onderhoudsvrije Groene Draeck.

Op televisie zie ik ook dat een vrouw een portret van Amalia, Alexia en Ariane geschilderd heeft, dat zij de ouders gaat aanbieden. En ineens is Wim Sonneveld weer terug, in 1974 als stalmeester aanwezig bij het defilé op Paleis Soestdijk. Want wat gebeurt er met al die cadeaus, waarbij toen kruidenkoeken en krentenmikken blijkbaar in de meerderheid waren? Mijn taak is dan de krentenmik aanpakken. Tussen de tanden door sissen tegen de geefster: ‘Knikje maken, achteruit de trap af en wegwezen.’ En daarna de krentenmik achter de rododendrons sodemieteren.

Wat er met het cadeau van afgelopen dinsdag gebeurt, heb ik even opgezocht. Wanneer het schilderij niet in de woonkamer van Villa Eikenhorst komt te hangen, en die kans is natuurlijk aanwezig, wordt het gefotografeerd en geregistreerd door een medewerker van de Dienst Koninklijk Huis, om vervolgens toegevoegd te worden aan de cadeauverzameling. De stalmeester zei het al: Alles wordt bewaard. Alle zelfgeborduurde wandkleedjes en molens-van-lucifersstokjes en wat er verder aan goedbedoelde rotzooi wordt aangeboden. Dat staat allemaal keurig op rekken bij elkaar, met kaartjes erbij van wie het is en met name ook wat het voorstelt, en da’s wel nodig, want er wordt wat afgeknutseld in dit land.

Als Nederlandse man zou ik in katzwijm moeten vallen voor onze prachtige koningin, maar dat lukt me niet. Ik zou onder de indruk moeten zijn van de mooie kleren die zij draagt, maar dat ben ik niet. De autist in mij denkt eerst aan het sprookje van de nieuwe kleren van de keizer, en draait het vervolgens liever om. Het is geen verdienste, wanneer je met een inkomen van € 29.333 per maand voor een bezoek aan het volk, dat jou dit inkomen gunt, een leuk mantelpakje koopt. Ik snap die bewondering niet, net zomin als ik royalty watchers begrijp.

Ik gun iedere Nederlander zijn of haar sprookje, maar in het zicht van de komende verkiezingen was voor mij de Nederlandse democratie het echte sprookje van de afgelopen week. In onze regeringsvorm is het dan toch maar mogelijk om met een partijprogramma van één A-4tje te komen, of om als burgermeisje, dochter van een minister, te trouwen met een prins en daarmee prinses worden. Of koningin, op naaldhakken in zuurstokroze.

#WOT: betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verschijnt er een woord waarover je iets kunt schrijven, vloggen of ploggen. Laat een link achter naar je eigen blog onder het woord van die week zodat iedereen mee kan lezen.

De #WOT is bedacht door Karin Ramaker. Daarna is het overgenomen door Irene van Putten, vervolgens door Hendrik-Jan de Wit en nu dus door Martha Pelkman.